บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 15

วันศุกที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2555

วันนี้อาจารย์ ตรวจข้อมูลใน Blogger ของแต่ละคน เป็นรายบุคคล 

และแนะนำว่าต้องไปเพิ่มเติมอะไรบ้าง มีอะไรบ้างที่ต้องนำไปลิ้งใน Blogger ของเรา 

 ยกตัวอย่างของเพื่อนที่ทำออกมาได้ดี และให้เราไปปรับปรุงของเรา ให้เป็นปัจจุบัน 

และใส่ลูกเล่นที่น่าสนใจ ที่เราสามารถทำได้

 อาจารย์ให้ดูโทรทัศน์ครู 
ดิฉันเลือกเรื่องเกี่ยวกับภาษาธรรมชาติ Whole Language
โดย ดร.วรนาท รักสกุลไทย, ดร.ภัทรดรา พันธุ์สีดา

ภาษาธรรมชาติ Whole Language

Thai Teachers TV โทรทัศน์ครู : ภาษาธรรมชาติ Whole Language ดร.วรนาท รักสกุลไทย, ดร.ภัทรดรา พันธุ์สีดา

สรุปได้ดังนี้
ดร.วรนาท รักสกุลไทย : สมองทำงานเป็นองค์รวม  มนุษย์เรียนรู้ภาษาจากการเน้นที่ความหมายการสื่อสาร  เน้นที่ไปใช้ในชีวิตจริง
ภาษาธรรมชาติ  ครูต้องคิด  แสดงออก และสอนเด็กอย่างเป็นธรรมชาติที่สุด   
โรงเรียนต้องมีสิ่งแวดล้อม ที่จะทำให้เด็กรู้ว่ามีภาษาอยู่รอบตัว 
ครูหรือผู้ใหญ่ที่อยู่รอบตัวเด็กต้องเป็นแบบอย่างให้แก่เด็ก เช่น พูดให้ชัดเจน
การเรียนภาษาของเด็กควรให้เด็กรู้จักพยัญชนะที่ประกอบเป็นชื่อของเด็กก่อน เพราะเด็กสามาร๔นำไปใช้ได้ในชีวิตจริง
ครูไม่ควรคาดหวังว่าเด็กจะมีพัฒนาการด้านการเรียนรู้เหมือนกันทั้งห้อง เพราะเด็กทุกคนมีความแตกต่างกัน
ครูต้องตระหนักว่า การพัฒนาภาษาธรรมชาติ ครูต้องบูรณาการเข้ากับทุกกิจกรรม แล้วบูรณาการในชีวิตเด็กได้ 

ดร.ภัทรดา  พันธ์สีดา  :  มีการบูรณาการภาษาธรรมชาติเข้ากับ 6 กิจกรรมหลัก
โดยจะเน้นที่ความสนใจเด็ก เช่น ฝนตกเด็กได้ยินเสียงกบร้อง เมื่อเด็กมีความสนใจ ครูก็จะต้องนำเรื่องนั้นมาใช้สอนเด็กในแบบภาษาธรรมชาติ โดยได้สอนเกี่ยวกับการเคาะเสียงคล้ายๆกบเป็นจังหวะแล้วให้เด็กกระโดดตามจังหวะ
มีการประสานระหว่างโรงเรียนกับบ้าน โดยครูจะมีการบ้านให้เด็กไปถามผู้ปกครอง เช่นกบกินอะไรเป็นอาหาร  จากนั้นก็จะให้เด็กนำคำตอบที่ได้มาบอกคุณครูและเพื่อนๆ
มีกิจกรรมการฟังนิทานที่ครูเป็นผู้เล่านิทาน
ทำให้เด็กได้รู้จักลำดับเรื่องราว และได้พูดแสดงความคิดเห็น  

 บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 13

วันศุกร์ที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2555

  เข้าอบรมเกี่ยวกับอาเซียน

โครงการศึกษาศาสตร์วิชาการ

คุณภาพการศึกษาไทยก้าวไกลสู่ประชาคมอาเซียน

ผอ. ราตรี ศรีไพรวรรณ  โรงเรียนพระยประเสริฐสุนทราศรัย (กระจ่าง สิงหเสนี)  

 เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้เกี่ยวกับอาเซียน

คำขวัญของอาเซียน คือ One Vision One ldentity One Community 

 หนึ่งวิสัยทัศน์  หนึ่งเอกลักษณ์ หนึ่งประชาคม

ตราสัญลักษณ์ของอาเซียน คือ ต้นข้าวสีเหลือง 10 ต้น มัดรวมกัน

สีเหลือง หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง 

สีแดง หมายถึง ความกล้าหาญและการมีพลวัติ

สีขาว หมายถึง ความบริสุทธิ์ 

สีน้ำเงิน หมายถึง สันติภาพและความมั่นคง 

Assocaitiion of Southeast Asian คือ สมาคมประชาชาติเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ 

8 สิงหาคม 2510 คือวันกำเนิดอาเซียนในประเทศไทย หรือวันปฏิญญากรุงเทพ 

 ภาษาราชการของกลุ่มอาเซียน จะใช้ ภาษาอังกฤษ

กฎบัตรอาเซียน 16 ธันวาคม พ.ศ. 2551 

  สำนักเลขาธิการอาเซียน (ASEAN Secretariat) ตั้งอยู่ที่่ กรุ่งจากาตาร์ 

เลขาธิการ : ดร. สุรินทร์ พิศสุวรรณ (เริ่มดำรงตำเเหน่งเมื่อปี พ.ศ. 2551) 

เพลงประจำอาเซียน 

“The ASEAN Way”

เนื้อร้อง ภาษาไทย

พลิ้วลู่ลม โบกสะบัด ใต้หมู่ธงปลิวไสว

สัญญาณแห่ง สัญญาทางใจ

วันที่เรามาพบกัน

อาเซียน เป็นหนึ่ง ดังที่เราปรารถนา

เราพร้อมเดินหน้าไปตรงนั้น

หล่อหลวมจิตใจ ให้เป็นหนึ่งเดียว

อาเซียนยึดเหนี่ยวสัมพันธ์

ให้สังคมนี้ มีแต่แบ่งปัน

เศรษฐกิจ มั่นคง ก้าวไกล 

เนื้อร้อง ภาษาอังกฤษ

Raise our flag high, sky high

Embrace the pride in our heart

ASEAN we are bonded as one

Look-in out-ward to the world.

For peace, our goal from the very start

And prosperity to last.

WE dare to dream we care to share.

Together for ASEAN

We dare to dream,

We care to share for it's the way of ASEAN.

กิจกรรมอาเซียนที่ตึกคณะศึกษาศาสตร์ 

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 14
วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555

  นำเสนอเพลงต่อจากวันที่ 31 สิงหาคม
มีกลุ่มที่นำเสนอเพลง ดังนี้    

>>>
กลุ่ม อันอัน เพลง เด็กน้อยน่ารัก

เด็ก เด็กที่น่ารัก หนูจงตั้งใจอ่านเขียน

ตอนเช้าหนูมาโรงเรียน (ซ้ำ)

หนูจงพากเพียรและขยันเรียนเอย 

กลุ่ม มด เพลง นกน้อย

นกตัวน้อยน้อย บินล่องลอยตามสายชล

เด็กเด็ก พากันมาชื่นชม ช่างสุขสมอารมณ์จริงเอย

ลา ลั้น ล้า ลา ลัน ล้า ลา ล่า ลา

กลุ่ม พราว เพลง ตาหูจมูก

ดวงตาฉันอยู่ที่ไหน รู้ไมช่วยบอกฉันที

ดวงตาฉันอยู่ที่นี่ ดูให้ดีอยู่ที่นี่เอง

ใบหูฉันอยู่ที่ไหน รู้ไหมช่วยบอกฉันที

ใบหูฉันอยู่ที่นี่ ดูให้ดีอยู่ที่นี่เอง

จมูกฉัันอยู่ที่ไหน รู้ไหมช่วยบอกฉันที

จมูกฉันอยู่ที่นี่ ดูให้ดีอยู่ที่นี่เอง (ซ้ำ) 

กลุ่ม อ๊อฟ เพลง กินผัก ผลไม้

กินผักแล้วมีประโยชน์ ไม่เคยมีโทษมีแต่วิตามิน

เกลือแร่ก็มีมากมาย อีกทั้งกากใยถูกใจจริงจริง

กินเท่าไหร่ก็ไม่มีอ้วน กินเท่าไหร่ก็ไม่มีอ้วน

ของดีล้วนล้วนไม่ควรเขี่ยทิ้ง 

หลังจากนั้นมีการนำเสนอการเล่านิทานโดยใช้เทคนิคต่างๆ

 กลุ่มที่เล่าด้วยเชือก

กลุ่ม แอม เรื่อง กระต่ายกับแครรอท 

กลุ่ม ปักเป้า เรื่อง ความสามัคคีของผีเสื้อ

กลุ่ม ส้ม เรื่อง เต่าขี้บ่น 

กลุ่ม แป้ง เรื่อง ครอบครัวทั้ง 4

กลุ่มที่เล่าไปฉีกไป 

กลุ่ม เฟริ์น เรื่อง ดาวนน้อยลอยในทะเล

กลุ่ม อ๊อฟ เรื่อง เรือโจรสลัด 

กลุ่ม แกน เรื่อง หัวใจล้านดวง

กลุ่มที่เล่าไปพับไป

กลุ่ม หนิง เรื่อง ยักษ์ 2 ตนหัวใจเดียวกัน

กลุ่ม หยก เรื่อง ชายขี้เบื่อ 

กลุ่ม ละออ เรื่อง ดินสอวิเศษ 

กลุ่มที่เล่าไปตัดไป 

กลุ่ม เอ๋ย เรื่อง พระจันทร์ ยิ้ม 

กลุ่ม พราว เรื่อง เจ้าหมีกับผึ้งน้อย

กลุ่มที่เล่าไปวาดไป 

กลุ่ม กวาง เรื่อง เพื่อน 

กลุ่มอันอัน ดาวอะไรเอ่ย?

และกลุ่มของดิฉัน เรื่อง คุณปู่นักสำรวจ 

การนำเสนอการเล่านิทานด้วยเชือก

เรื่อง ความสามัคคีของผีเสื้อ